Na czym polega metoda CRAFTA?
Metoda CRAFTA (Craniofacial Therapy Academy) to nowatorska metoda terapii manualnej, skupiająca się na problemach bólu głowy i wszelkich dysfunkcjach w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych, takich jak: szczękościsk, bruksizm, ograniczona ruchomość żuchwy, stany napięcia i przemęczenia mięśni żucia oraz kręgosłupa szyjnego, czy też bóle i zawroty głowy. Źródeł bólu może być wiele, a najefektywniejszym rozwiązaniem będzie zwrócenie się do specjalisty, który dobierze terapię indywidualnie pod każdego pacjenta.
Rozpoczęcie terapii
Aby znaleźć źródło problemu, z którym pacjent zgłasza się na wizytę, fizjoterapueta rozpocznie od przeprowadzenia szczegółowego wywiadu. To dzięki niemu pozna wszelkie dolegliwości, z jakimi zmaga się pacjent, ale też ich natężenie i długość trwania. Podczas wywiadu łatwo jest również odkryć wszelkie zachowania i procesy, które mogą prowadzić do pojawiania i intensyfikacji objawów. Terapeuci CRAFTA nastawieni są na obszary: czaszkowo-szyjny, czaszkowo-twarzowy, skroniowo-żuchwowych, kręgosłupa, klatki piersiowej i połączenia nerwowe. Wszelkie zebrane informacje podczas wywiadu podlegają dokładnej analizie, jeśli to konieczne, konsultowane są ze specjalistami z innych dziedzin: stomatologami, logopedami. Dzięki tak dokładnemu procesowi analizy możliwe jest ustalenie skutecznego procesu leczenia.
Jak przebiega terapia?
Terapia w metodzie CRAFTA skupia się przede na ruchach biernych, czyli ruchach wykonywanych przez terapeutę. Podczas badania terapeuta ocenia trzy parametry: opór ciśnienia, z jakim się spotyka, odbicie (reakcja tkanki na ruch wykonany przez fizjoterapeutę) oraz reakcję sensoryczną (wszelkie bóle lub reakcje fizyczne, takie jak: ból głowy, zaczerwienienia, zmiany w oddychaniu). Reakcje sensoryczne i fizyczne mogą być widoczne w trakcie całego procesu. Mogą się więc pojawić podczas przeprowadzania badania, ale też w ciągu paru godzin lub dni po zakończonej wizycie. Fizjoterapeuta podczas wizyty szczegółowo omówi przebieg terapii, a także wszelkie efekty, które mogą pojawić się po wizycie. Dopełnieniem całego procesu terapii są ćwiczenia, które pacjent wykonuje w domu. Najpierw są one ćwiczone i pokazane przez terapeutę, ale to właśnie dzięki samodzielnej pracy pacjenta możliwe jest wyeliminowanie nawyków, zapobieganie nawrotom i sytuacjom wywołującym ból oraz przyspieszenie procesu leczenia.
Autoterapia – czyli ćwiczenia domowe
Pod pojęciem autoterapii kryje się terapia uzupełniająca oraz profilaktyka. Terapię uzupełniającą stanowi odpowiedni pokaz ćwiczeń domowych, natomiast profilaktyka oznacza porady ergonomiczne, czyli dokładne instrukcje dotyczące unikania niewłaściwych ruchów, a także uwzględniające utrzymywanie prawidłowej pozycji ciała. Wiele z zabiegów pacjent jest w stanie wykonać samodzielnie. Ćwiczenia wykonywane w domu przez pacjenta mają na celu podtrzymanie efektu terapeutycznego, uzyskanego w gabinecie przez terapeutę. Istnieje wiele technik autoterapii, a należą do nich: ćwiczenia rozciągające (skóry, fałdu tkanki podskórnej, przykurczy mięśniowych), relaksacji mięśni rytmicznej stabilizacji, postawy ciała. Dobór ćwiczeń jest uzależniony od zaburzenia i dolegliwości pacjenta oraz ustalonego celu terapii.
